Lyubov

Foto: Zilte Zaken naar zee en haalt zijn schouders op. Maar de hozende Rus wijst naar de roef. ` ... Mädchen.' `Wat? Meisje? In de roef?! Cor, ik haal haar op, roei naar de roef, hé Rus, roeien jij!' Willem wacht zijn kans af... springt in de resten van het bezaanswant, wacht op een droog moment en duikt in de roef. De brik kreunt en kraakt, de zee slaat planken los en sleurt ze mee. Even later verschijnt Willem weer op het achterdek, zwart silhouet tegen het ochtendlicht, fel klapperende jas, zijn arm om een tengere gestalte in veel te groot oliegoed. Ze schuilen in de lij van de roef als een volgende golf aan weerszijde langs schuimt. Als die zee weg is en Cornelis de boot tegen het wrak roeit, zwaait Willem haar met een beweging in de boeg en springt er zelf achteraan.' ` ' roept het meisje angstig en ze klampt zich vast aan Willem. Haar capuchon is teruggeschoven. Ze heeft blonde vlechten en ogen van het diepste blauw. Op de jachthaven van Oudeschild is het nog stil. De voorjaarsochtend ligt als een vochtig laken over het handjevol zeiljachten. Eenhoorn is met dauwdruppels bedekt. Ik ga van boord en wandel over de haven naar de vreemde boot aan steiger 1 die gisterenavond binnenliep. Daar ligt `ie. Hm, ouder dan ik dacht. Een brede houten schuit, groot als een botter, maar met kajuit. Laag gaffeltuig. Op de boeg een onbegrijpelijke naam: Lyubov. Ik stop bij haar brede spiegel met zwaar aangehangen roer. Ah, iemand is wakker... Uit de kajuit komt een veertiger met baard in een lange fladderjas. Ik fluister: `Goedemorgen.' `Ook goedemorgen.' `Wonderlijk schip... maar eh, ik wil niet storen, het is nog vroeg.' `Niks te vroeg. Ja, voor mijn kinderen in het vooronder. Een wonderlijk schip zei je? Letse visserman. Zelf opgehaald. Chris Jonker. Wil je koffie?' Er volgt een uitzonderlijk verhaal over zijn studie Slavische talen, zijn reizen langs de Oostzee en hoe hij verliefd werd op een Letse en deze visserman. `Onze familie heeft iets met Rusland. Ook met Texel trouwens. Mijn moeders overgrootmoeder - of betovergrootmoeder, daar wil ik vanaf zijn - heette Lyubovna, inderdaad, de naam van dit schip, maar de vrouwelijke vorm. Zij was een Russische kapiteinsdochter, gered van een wrak in de Eierlandse gronden door een Texelaar, ene Willem Duijcker. Liefde op het eerste gezicht. Ze is altijd op Texel gebleven. Ze heette Nadjezjda Petrovitsj Lyubovna. 't Heeft me een week gekost om het te leren uitspreken. Maar dan heb je ook wat. Moet je horen. Na-djezj-da. De naam danst. Mooi hè.' Ik doe een poging: `Na-djezj-da Lyu-bov-na.' `Mooi. En wat betekent Lyubov eigenlijk?' `Dat betekent liefde.' Lyubov

Toppers van Texel

Heeft u een PDF, pagedirect of web jaarverslagen? Gebruik Online Touch: lesmateriaal van papier naar digitaal converteren.

TexelNU Lees publicatie 10Home