Misschien wel het meest nostalgische plekje van Texel: de oude boet aan de Watermolenweg, tussen de boot en Den Hoorn. Het krom gewaaide schuurtje met houten planken en loslopende kippen spreekt tot ieders verbeelding. Talloze voorbijgangers stoppen voor een foto. Natuurboer Kees Kikkert, eigenaar van de boet en het aangrenzende gebied, glimlacht tevreden: `Ik hou ervan om mensen te laten genieten.' Kikkert (73) is een echte Texelaar. Eigenzinnig en kleurrijk. In 1962/'63 belandde hij hier, op hoeve `De Kroontjes'. Aanvankelijk een gemengd bedrijf met koeien, schapen en akkerbouw. Zo'n twintig jaar geleden gooide hij het roer drastisch om. Kikkert gaf zijn agrarisch land terug aan de natuur, gesteund door subsidie van de provincie. `In het begin kwam er een storm van kritiek uit de traditionele landbouw. Ze vonden mij maar een rommelaar die zijn land verwaarloosde. Natuur werd niet gezien als iets productiefs. Voor mezelf was het een terugkeer naar mijn jeugd, de tijd vóór de ruilverkaveling. Als kind was ik altijd aan het rotzooien bij de kolkjes in het land. Dat gevoel wilde ik weer terug. Toch gaat het niet alleen om nostalgie, ook om biodiversiteit. Planten en vogels moeten meer kans krijgen. En als je ziet hoeveel toeristen er van genieten, draagt dit gebied ook bij aan de Texelse economie.' knoestige palen `Zijn' stukje Texel grenst aan de Mokbaai en De Petten, twee natuurgebieden in het zuiden. Als je het op Google Earth bekijkt, zie je dat hij zijn 25 ha grote gebied op een speelse manier heeft verkaveld. We maken een rondje. Op het rommelige erf staan her en der bosjes oude planken. `Nee, niet gejut. Vroeger ging ik vaak naar het strand, maar tegenwoordig spoelt er haast niks meer aan. Ik heb wel wat met hout. Knoestige palen en planken zoek ik uit om hekken van te maken. Zo ging dat vroeger ook. Je kon alles gebruiken.' Achter de boerderij ligt een waterplas, omzoomd door riet. `Dit is een van de eerste natuurontwikkelingsprojecten op Texel. De kraanmachinist keek er vreemd van op, want hij was gewend om alleen rechte sloten te graven.' Opeens wijst hij naar een opvliegende vogel. `Kijk, dat lijkt wel een havik. Zou die achter de kippen aan zitten?' Dan doemt de bekende boet op, er liggen veren op de grond. De roofvogel heeft z'n buit binnen. `Tien jaar geleden liepen er veel meer kippen, maar vanwege de vogelpest moesten we ze opruimen. Gelukkig hebben we er nu weer een stuk of 25, met een paar haantjes.' Zoet en zout Verderop, op een hoger stuk land, graast een kudde schapen. Ook liggen er nog twee fraaie meertjes. Het water is vandaag spiegelglad, de wolkenlucht zie je erin weerkaatst. `Vogels worden erdoor aangetrok- Jutvondst
NatuurboerVoor catalogussen, online boeken en drukwerk zie het Online Touch content management beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een web winkel in uw sportbladen.
TexelNU Lees publicatie 10Home