Banjeren door de Texelse binnenlanden Tekst: Tekstbureau Texel BAS Column Na een ellenlange procedure is het voor elkaar: Texel is aangesloten op het Noord-Hollandpad. Deze 270 kilometer lange wandelroute loopt vanuit ’t Gooi naar het meest noordelijke puntje van de provincie: de Texelse vuurtoren. In mei werd het Texelse tracé in gebruikgenomen. Journaliste Louise van der Sluis trok de (stoute) wandelschoenen aan en ging op stap. Een echte wandelaar ben ik niet. Sportief beslist, maar lopen om van A naar B te komen, heeft bepaald niet mijn voorkeur. Bestemmingswandelen noem ik dat. Liever pak ik de fiets. Maar recreatief wandelen door een mooie omgeving scoort wél goed op mijn lijstje met mogelijke vrijetijdsbestedingen. En dus startte ik mijn wandeling bij het begin van etappe 1, die loopt van De Cocksdorp tot De Waal (16 kilometer). Gek genoeg kom je als Texelaar niet vaak in het noorden van het eiland als je daar niet woont. Het Hoge Berggebied, strand of bos zijn veel vaker bestemmingen voor een zondagse wandeling. De route begint op de Eierlandse zeedijk. Bij helder weer is buureiland Vlieland goed te zien. Buitendijks is een prachtig gebiedje ontstaan met bijzondere vegetatie, waar uiteenlopende wadvogels hun kostje bij elkaar scharrelen. Bij laag water vallen flinke stukken droog, waar met groepen wordt wadgelopen. Leuk om ook eens te doen. Lekker door de prut baggeren en verrast worden door het leven dat daar nog in zit. Deze etappe is nagenoeg geheel onverhard. Wandelend langs de grasdijk loop ik tussen de schapen, die mij op gepaste afstand nieuwsgierig aanstaren. Al snel is het nieuwtje eraf en wordt mij geen blik meer waardig gegund. Langs het meest Bas is ‘beroepsoverkanter’, woont in Den Hoorn en werkt bij theater-restaurant Klif 12. Denkend aan Texel Deze lente genoot ik, als ieder jaar, erg van de ‘Tesselse natuur in wording’. Een natuur die zich opmaakt voor een zomer, in al zijn variaties. De verschillen tussen warme tijden en koude tijden zijn bij ons veel groter dan in tropische gebieden. Aldus denkend kwam ik bij het gedicht ‘Denkend aan Holland’ (1936), van Hendrik Marsman (1899-1940). Google het maar eens! Prachtig. Ik heb het weer eens opgezocht en me laten vervoeren door die prachtige zinnen en me bedacht hoe weinig dit nog met het huidige Nederland te maken heeft. (Denkend aan Holland zie ik grote industrieterreinen snel oprukkend langs oneindige nieuwbouwwijken, rijen onmetelijk hoge flats, als dode populieren aan den einder kijken…). Wat mogen we ons op Texel toch gelukkig voelen, met een natuur die nog wel verwant lijkt aan Marsman’s kunstwerk. Ik vatte het plan op om dit werk te vertesselen; ook omdat er wel eens gezegd wordt dat Texel Holland in het klein is (met polders in het Noorden, bossen in het midden en hoge plekken in het zuiden etc.). Welnu, dan hier: Denkend aan Texel (vrij naar Hendrik Marsman): Denkend aan Texel Zie ik smalle sloten Sloom door oneindig Polderlandschap gaan, Rijen aangeplante Iele dennen Als schrale pluimen Aan den einder staan; En in de geweldige Ruimte verzonken De stolpboerderijen Verspreid door ‘de Nederlanden’ Schapenboetjes, ouwe ‘huusies’ Kerktorens, monumentjes, de Bollekamer Beuken en Iepen In historische verbanden. De lucht is er schoon De meeste zonuren Van het ganse land Afhankelijk van de zee Foto: Zilte Zaken noordelijke dorp De Cocksdorp en het monument ter ere van de Deltawerken voert de route de polder in, met prachtig weids uitzicht over de landerijen van Polder Eierland en De Eendracht, grotendeels in gebruik voor de teelt van gewassen. Dit stuk Texel is relatief jong. Pas in 1835 werd het gebied ingepolderd. De contrasten met het Oude Land van Texel zijn dan ook groot. Het leuke van de Texelse etappes is, dat die tegenstellingen herkenbaar zijn; in het traject vanaf De Waal naar Den Helder komen de verschillen met de nieuwe polder duidelijk naar voren. Touwtrekpont Een noviteit voor Texel is het touwtrekpontje dat in de route is geïntegreerd. Via de Hollandseweg voert het pad naar het Eierlands Kanaal. Daar moet ik mij met het kleine pontje, dat plaats biedt aan maximaal vier personen, zelf naar de overkant trekken om mijn weg te kunnen vervolgen. Ik geniet met volle teugen. Op deze plek ben ik nog nooit geweest. Sterker nog: ik zou er waarschijnlijk ook nooit zijn gekomen als het wandelpad er niet had gelegen. Dat vormt het meest aantrekkelijke onderdeel van het Noord-Hollandpad: het voert langs delen waar je zelf niet gaat of mag wandelen. Soms voelt het een beetje als ‘gluren bij de buren’, doordat je over andermans land loopt. Over het Noord-Hollandpad Het pad is een initiatief van de provincie en doorkruist heel NoordHolland. De route bestaat uit 13 etappes, die over slingerende dijkjes, rustige landweggetjes en over bestaande fiets- en voetpaden voeren. Het pad is bewegwijzerd en in beide richtingen te volgen. De twee Texelse etappes vormen het laatste traject. Vanaf de vuurtoren voert de route naar De Waal en vervolgens nog eens 16 kilometer via o.m. de Hoge Berg en Den Hoorn naar het vaste land. De totstandkoming van het Texelse pad was een langdurige kwestie. Door bezwaren moest het tracé ingrijpend worden gewijzigd. Op www.noordhollandpad.nl wordt ieder traject gedetailleerd beschreven en in kaart gebracht. Via de Zaandammerdijk nader ik De Waal, centraal gelegen op het eiland. De route voert door het mooiste lage land van Texel: Waalenburg. Een echt paradijs voor natuurliefhebbers met een rijkdom aan vogels en planten. Grutto’s en tureluurs bevolken de kruidenrijke graslanden. Orchideeën kleuren de weilanden. In de rietkragen van het Molenkil, waarlangs ik op het graspad loop, voelen bruine kiekendief, kleine karekiet en rietgors zich thuis. De oude kreek slingert zich door het landschap. Overigens is dit stuk van de route niet toegankelijk tijdens het broedseizoen. Tussen 1 april en 1 juli is er een alternatief tracé. De rotonde van het rustieke dorpje De Waal vormt het eindpunt van het eerste traject. Terwijl ik in Hotel Rebecca van een welverdiend wijntje nip, bedenk ik dat ik beslist ook het tweede traject zal gaan lopen. Ik heb genoten. Op alle fronten Van visser tot hotelier Fietsverhuurder tot bloembolier Leven we ermee. Mede namens Marsman, een goeie zomer! 15 Advertentie
AdvertentieScoor meer met een webshop in uw presentaties. Velen gingen u voor en publiceerden rapporten online.
Zomer 2009 Lees publicatie 14Home