Geen zee te hoog voor Texelse bikkels Interview: Tekstbureau Texel. Foto: Zilte Zaken. Carla Roeper (links) en Mariska Koenders (rechts). Het jaar rond zwemmen in zee Stel je voor: de herfstwind giert om het huis, de thermometer daalt schrikbarend snel en de regen striemt tegen de ruiten. Weer om binnen te blijven dus. Niet voor Carla Roeper en Mariska Koenders. Wekelijks trotseren zij de elementen voor een duik in de Texelse Noordzee. Waanzin of waanzinnig? Journaliste Louise van der Sluis ging mee en nam een duik in het diepe. Lekker in zee zwemmen tijdens een bezoek aan het strand bij prachtig weer. Dat doe ik vaker. Zodra het kwik echter daalt verruil ik de koele Noordzee voor het warme water van het subtropische zwemparadijs Calluna. In een aangename temperatuur trek ik mijn baantjes. Maar er zijn mensen die het gehele jaar in zee zwemmen. Ook als het vriest en de ijspegels aan de daken hangen. ‘Iedere woensdagmorgen gaan wij te water. Alleen als het weer te extreem is door bijvoorbeeld onweer, slaan we een keer over’, aldus Carla Roeper (50). Samen met sportvriendin Mariska Koenders, eveneens Interview: Tekstbureau Texel te water moet. Niet vies van enige uitdaging, neem ik die handschoen op. Gelijk met het wetsuit, de surfschoenen en de neopreen badmuts. Kick Zwemmen in de Noordzee in oktober. Wie mij had gevraagd of ik dat ooit zou doen, had ik vierkant uitgelachen. Nu sta ik in mijn wetsuit gereed om wind en kou te trotseren voor een duik in het zilte nat. Carla en Mariska slaan mij grinnikend gade en even denk ik iets van medelijden in hun blik te zien. Vanuit de woning van Mariska, die aan de Koger bosrand woont, op 10 minuten lopen van het strand, steken wij de duinen over op weg naar Paal 19. Bijna automatisch vertraagt mijn tred als ik de woeste golven nader. Lucky me, het waait hard en het kwik blijft steken bij 12 graden. In de watertemperatuur heb ik me maar niet verdiept. Aangemoedigd door beide vrouwen loop ik tot mijn vijftig, zwemt zij wekelijks in de Noordzee voor de kust van De Koog. Zo’n drie kwartier zwemmen de vrouwen, eerst borstcrawlend tegen de stroom in en vervolgens terug naar het startpunt. Als het erg koud is, wordt de zwemsessie ingekort, maar afgeblazen wordt die zelden. ‘Dan moet er een heel goede reden zijn, want we willen niet voor elkaar onderdoen. Kou is geen reden om niet te gaan. Dan ga je als watje door het leven!’, grinnikt Mariska Koenders. Om echt te weten hoe het voelt, heeft de hoofdredacteur bedacht dat ik op een niet-mooie en vooral niet zomerse dag maar mee enkels het water in. Even acclimatiseren. Ondanks het wetsuit en de waterschoenen, dringt de kou zich rücksichtslos op. Als ik tot mijn nek toe onderwater ben, loopt het water mijn wetsuit in. Ik onderdruk de neiging hard het water uit te hollen en probeer een paar slagen te zwemmen, eerst schoolslag en daarna borstcrawl. Mijn adem stokt en het duurt heel even voor ik mezelf hervindt en kan zwemmen. Net als Carla en Mariska blijf ik in het ondiepe deel voor de kust, zodat ik indien nodig direct grond onder de voeten heb. De golven zoveel mogelijk parerend glijd ik door het water. Twee woorden schieten door mijn hoofd: koud en kick. De kou valt niet te ontkennen, maar toch is het vooral kicken, dat ik in de Noordzee zwem in deze tijd van het jaar. Na zo’n 20 minuten houd ik het voor gezien. Terug in het huis van Mariska lopen we met wetsuit en al de warme douche onder en na een heerlijke kop koffie kom ik weer een beetje bij. Een ervaring rijker. Vaseline Al drie jaar lang zwemmen beide vrouwen wekelijks in zee. ‘Soms is het zo koud dat je maar een paar slagen kunt doen, dan is het gewoon te koud om je gezicht in het water te houden, ondanks de vaseline die we erop smeren. Maar het blijft uitdagend, de strijd met de elementen. De drive om de zee te overwinnen is er nog steeds’, vertelt Mariska. Zij leeft voor de sport. Al drie keer voltooide zij een hele triatlon en meerdere keren nam zij deel aan ultralopen van 60 en zelfs 120 kilometer. ‘Voor mij is de vrijheid heel belangrijk’, vult Carla aan. ‘Ik vind het een cadeautje dat ik dit kan en mag doen.’ Grinnikend: ‘Bijkomend voordeel is dat alles een boost krijgt. De rimpels schieten eruit!’ Der Kampf gegen die Elemente ‘Im ersten Jahr wollten wir wissen, wie lange wir es aushalten würden, aber es war jedes Mal eine solche HerausForderung, dass wir weiter geschwommen sind,’ erzählt Carla. Die Frauen schwimmen wöchentlich etwa eine Dreiviertelstunde. Wenn es sehr kalt ist, wird die Schwimmrunde auf etwa zwanzig Minuten gekürzt und Wetsuit, Hand- und Surfschuhe aus dem Schrank geholt. Die Gesichter werden mit Vaseline eingeschmiert. ‘Warum es so toll ist, in Herbst und Winter draußen zu schwimmen? Den Elementen entgegenzutreten und einen kleinen Sieg über die Natur davonzutragen, ist fantastisch,’ so Mariska. ‘Der Antrieb dazu ist groß. Und natürlich wollen wir nicht voreinander zurückstecken. Kälte ist kein Grund, nicht rauszugehen!’ Während die meisten Menschen nur im Sommer im Meer schwimmen, nehmen die Texeler Frauen Mariska Koenders und Carla Roeper (50) jede Woche ein Bad in der Nordsee. Selbst wenn das Eis auf den Gräben liegt und der Wind ums Haus heult, stellen sie sich dem Kampf gegen die Elemente. 17 Advertentie
AdvertentieHeeft u een whitepaper, onlinemag of e-archief? Gebruik Online Touch: relatiemagazine naar een online publicatie converteren.
Herfst 2009 Lees publicatie 16Home