Interview: Ingrid Spelt Foto’s: Deva van der Plaats Achter groene deuren Groene projecten? Texel is er bekend om. Het eiland is een proeftuin voor elektrisch rijden, opwekken van aardwarmte, zonne- en windenergie. 2020 is de streefdatum, dan wil de gemeente zich grotendeels zelf bedruipen met eigen groene energie. Achter de deuren van vele huishoudens schuilen echter al veel langer groene en milieubewuste Texelaars. Deva'sT i p s Leem is het oudste bouwmate­ riaal. Het ademt goed, waardoor er een goede vochtregulering in huis ontstaat. Leem heeft een zuiverende werking. In Afrika staan nog steeds de prachtig­ ste bouwwerken. Veel mensen denken dat lemen muren of vloeren duur zijn, maar je kunt veel zelf doen. Wij kopen veel tweedehands spullen. Je moet even durven en door de troep heen kijken, maar dan vind je ook juweeltjes. Een hele goede winkel is Rataplan. Het is een keten in Noord­Hol­ land met winkels in Den Helder, Heerhugowaard, Alkmaar en Schagen. Naast dat ze leuke dingen hebben, houden ze ook mensen aan het werk, die elders niet aan de slag komen. Ga Meierblissen af. Echt, je vindt daar hele leuke meubels tussen. Maar denk ook aan laden of deuren die je weer kunt gebruiken om je eigen meubels te pimpen. Geef je ogen de kost, alles ligt op straat. Wij zijn de elektrische apparaten zat, malen bijvoorbeeld onze eigen koffie en laten het pruttelen in een presspot. Zo kun je natuurlijk meer appa­ raten wegdoen. Alle beetjes helpen. Als het koud is buiten, trek dan wat extra's aan in plaats van de thermostaat hoger te zetten. Vele mensen weten het wel, maar doen het niet. Toch scheelt het energiekosten. Net van school af vertrok Deva van der Plaats van ecologisch atelier Stupa voor interieurbouw in Den Burg, richting de Biesbosch. Hij roeide drie uur om bij zijn werkge­ ver te komen. Om zijn griendhuisje bewoonbaar te maken, gebruikte hij alles uit de natuur. De liefde voor natuurlijk leven en wonen is sinds­ dien niet meer verdwenen. Het oude koetshuis waar hij met zijn vrouw Himani en zoon Serai woont en werkt (de oudste twee Milas en Dewi zijn inmiddels het huis uit), is daarvan het levende bewijs. De muren zijn van leem, er ligt een warmtevloer, de meubels zijn zelfontworpen en gemaakt of tweedehands gekocht. Deuren, lambrisering en andere onderdelen zijn gesloopt uit Amsterdamse schoolstijl slooppanden en bijvoor­ beeld de oude Bruinvisschool in Oudeschild. De keuken is gemaakt van sloophout uit het Maartenshuis (antroposofische instelling voor mensen met een verstandelijke beperking, red). ’Ik was de sloper altijd voor. Tegenwoordig is dat niet meer zo makkelijk. Steeds meer mensen beseffen de waarde van oude materialen en het hergebruik daarvan.’ De zelfgemaakte meubels hebben ieder een eigen verhaal. De tafel is vervaardigd van steigerpalen uit de haven van Oudeschild, de glasplaat zat ooit in een inmiddels afgeschreven Tesoboot, de stoelen zijn gered van de Meierblis (tradi­ tioneel vreugdevuur op Koningin­ nedag, red) en de zittingen zijn ver­ vangen door het leer van ’het paard’ van de gymnastiek vereniging. Tipi Groen leefde Deva altijd al. De halve wereld heeft hij met zijn rugzak afgereisd om 27 jaar geleden op Texel te stranden. De liefde hield hem hier, verklaart Deva zijn keuze voor het eiland. Himani ontmoette hij in een Bagwan­commune in Oudeschild. ’Ik wist direct dat dit de vrouw was op wie ik al die tijd had gewacht.’ Aarden in een gewoon rij­ tjeshuis kon de wereldreiziger niet. Een tijdje heeft hij het geprobeerd, maar al snel verruilde hij samen met Humani en zijn toen nog jonge kinderen het gerieflijke huis voor een zelfgemaakte tipi op een boe­ renerf. Back to basic. ’Gek werd ik in een gewoon huis. Ik verlangde zo naar de eenvoud, rust en het leven in de natuur zoals ik dat kende. De kinderen hebben een week gezeurd omdat we geen tv hadden, daarna heb ik ze nooit meer gehoord. Centraal in de tipi stond een open vuur, een ketel hing erboven om te koken. Op de grond lagen huiden. We genoten zo van het buitenleven.’ Bed & Breakfast Toch begon het nomadenleven te ’zeuren’. Deva en Himani wilden wel een écht huis, maar dan moest het wel bijzonder zijn. Ze liepen tegen het verwaarloosde koetshuis aan.’Direct zagen we de charme van het huis. We hebben alles gestript en gesloopt ­ de kinderen hielpen mee ­ alleen de muren stonden nog overeind. Lang hadden we geen stroom, de wc was een gat in de grond, we sliepen en woonden met zijn allen in een ruimte en het dak lekte. Als we aten en het regende hard, schoven we de tafel steeds een stukje verder weg. We zaten soms in regenjas, zelfs met een paraplu boven ons hoofd. Na twee jaar was ons huis een beetje bewoonbaar.’ Tien jaar verbouwen zit er inmiddels op. Dit jaar is het koetshuis honderd jaar oud. Een mooi moment voor een nieuwe uitdaging, vindt het stel. Voordat ze een nieuwe eige­ naar zoeken en zelf gaan wonen in een oude, door hen nog op te knappen watermolen in Portugal, realiseren ze nog een wens.’ Hartje zomer starten we met een bed & breakfast in ons koetshuis.’ Info: info@stupatexel.nl Een speksteenkachel neemt warmte op en geeft het ook weer af. Als brandstof gebruik je hout. De kachel verwarmt bij ons, naast de vloerverwar­ ming, het hele huis. Dat scheelt enorm in de kosten. Zeker zo'n paar honderd euro per jaar. Plaats voelsensoren in je huis. Hoe vaak brandt het licht niet op plekken waar niemand is? Zo'n sensor 'voelt' dat er iemand in de buurt is, het licht gaat dan aan. Verlaat je de ruimte dan gaat het automatisch uit. Een sensor kost een paar tientjes. 15 Pagina 14

Pagina 16

Heeft u een cursus, blue berry of e-folders? Gebruik Online Touch: vaktijdschrift converteren naar een digitale publicatie.

Zomer 2010 Lees publicatie 19Home