K r u i d e n b i t t e r P R O E V ERI J De serre van café De 12 Balcken is tijdelijk ingericht als proeflokaal. Acht Texelse kruidenbitters, of drankjes die daarop lijken of voor door moeten gaan, krijgt het proefpanel voorgezet. De deur zwaait open en het eerste borreltje wordt geserveerd. Als een ervaren proever analyseert Joscha de vloeistof in het glas. Hij ruikt, ruikt nog een keer, denkt, ruikt weer en schrijft. Zijn collega’s worstelen wat met de beste manier om het drankje te testen. ‘Oeps, nu heb ik al geproefd en ruik ik niets meer. Dat was niet handig’, moppert Janka op zichzelf. Hannes moet er nog wat inkomen. ‘Het smaakt net als een borreltje, maar ja, dat doet de eerste altijd…’ Co oordeelt dat het smaakpallet een beetje in het midden zit. Maarten is er snel uit: ‘Lekker spul. Ik moet uitkijken, want dit drink ik als limonade.’ Het gezicht van Simone trekt in een grimas. ‘Zo, dat is zoet!’ Het proefpanel is gevraagd de drankjes te beoordelen op kleur, geur en smaak. Tevens is er ruimte op het formulier om eventuele bijzonderheden op te merken. Na een stukje brood en een slok water om de smaak te neutraliseren, is het tijd voor het volgende drankje. Hannes vraagt zich af wat erin drijft. Co onderscheidt sinaasappel en neemt nog een slokje om nog meer smaken te kunnen onderscheiden. ‘Zeg Joscha, zit er vandaag ook een drankje van jou bij, of kunnen we eerlijk zijn?’, grapt Simone over tafel. Hij stelt haar gerust: ongezouten kritiek mag, want ook hij zit slechts als proever aan tafel en niet als leverancier. Hannes constateert dat de glazen in de eerste proefronde wel leeg gingen, maar dat dat nu niet het geval is. Duistere drankjes Aan tafel ontstaat een levendige discussie over drankjes en de wijze waarop ze geserveerd (moeten) worden. ‘Als ze te koud geserveerd worden, proef je de smaak niet zo goed. Voor sommige drankjes is dat misschien beter’, merkt Co op. ‘Als ze goed op temperatuur zijn, kun je niks verbergen’, stelt Joscha. Maarten houdt zich meer met de kleur bezig. ‘Een kruidenbitter moet goed donker zijn. Ik houd van duistere drankjes.’ Gaandeweg groeien de proefpersonen in hun rol. De glazen worden tegen het licht gehouden, de geur goed opgesnoven en de smaakpapillen worden efficiënt aan het werk gezet. De meeste recensenten schrijven eerst hun eigen commentaar op, om dat vervolgens te delen met de club. ‘Anders word ik teveel beïnvloed. Als iemand wat roept, ben ik alweer kwijt wat ik zelf dacht. Dat wil ik voorkomen’, licht Janka toe. Na ruim een uur zijn alle drankjes geproefd en worden de panelleden gevraagd naar hun nummer één. Aan de hand van het soms ongezouten commentaar aan tafel is daar nog weinig van te zeggen. De deelnemers blijken het verrassend eens te zijn: vijf van de zes proefpersonen kiezen Juttertje als favoriete kruidenbitter. wat is een kruidenbitter? Een kruidenbitter wordt gemaakt van jenever of brandenwijn waaraan kruiden worden toegevoegd en niet meer dan 100 gram suiker per liter, anders is het een kruidenlikeur. Er wordt een medicinale werking aan toegedicht, vanwege het gebruik van (bittere) kruiden. Over de receptuur wordt heel geheimzinnig gedaan, uit angst voor imitatie. Vaak zijn er spannende anekdotes over het ontstaan van de levenselixers. Tegenwoordig wordt het drankjes niet meer alleen gedronken vanwege de heilzame werking, maar (vooral) vanwege de prettige, bittere smaak. Wat vonden onze proefpersonen? Texel NX Een zoet drankje, met een lichte amandelsmaak. De rood/bruine kleur valt goed bij de proefpersonen, die de smaak niet heel uitgesproken vinden. Durper Drup Nagenoeg alle deelnemers proeven en ruiken sinaasappel. Dat aroma overheerst. De nasmaak is wat bitter. Een drankje voor de echte liefhebber. Juttertje Alle proefpersonen herkennen Texels bekendste kruidenbitter aan de colaachtige kleur en de zoete kruidige geur. De zachte, kruidige smaak is volgens de deelnemers in balans en lekker. Wagemakertje Met de kleur van ahornsiroop en een overheersende alcoholsmaak is dit drankje volgens ons panel minder geschikt voor liefhebbers van kruidenbitters. De verschillende aroma’s zijn moeilijk te onderscheiden. ‘Een beetje kucherig’, volgens een van de proevers. Met dank aan: Wijnhuis Oosterend (Texelse Strandwandeling, Texel NX en Strender Stropertje; allen op Texel geproduceerd), Slijterij en wijnhandel De Wit (Juttertje en Kees Boontje), Slijterij en wijnhandel Smidt-Witte (Tesselschade), Van der Linde (Durper Drup en Wagemakertje) en natuurlijk al onze deskundige proevers! 6 Pagina 5
Pagina 7Interactieve online handleiding, deze krant of pdf is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online zetten van digi-flyers.
Winter 2010 Lees publicatie 22Home