`Ik leer nu heel anders kennen' `Wat me het meest is opgevallen sinds ik terugben? Dat het hier zo enorm mooi is. Ik heb het eiland opnieuw leren ontdekken. Zie nu veel meer de prachtige natuur en geniet van de donkere nachten. Dat raak je ontwend in de Randstad. Daar wordt het donker verknald doordat het altijd licht is.' Texelse Joke de Goede keerde na 23 jaar terug naar haar geboorte-eiland. Interview: Tekstbureau Texel J arenlang was `remigratie' naar Texel niet aan de orde; Joke de Goede (40), geboren en getogen in kerkendorp Oosterend, had een prima leven in Rotterdam en geen enkele behoefte om terug te gaan naar het eiland van haar jeugd. `Ik taalde er niet naar. De eerste jaren in Rotterdam waren moeilijk, maar daarna had ik mijn draai gevonden. Ik studeerde, had een prima baan en een leuke vriendenkring. Ik vond het wel goed zo. Texel was misschien iets voor na mijn pensioen.' Dat veranderde toen zij haar huidige partner Willeke leerde `Zodra ze de zilte lucht rook, veranderde er iets in haar.' kennen. `Ik trok al snel bij Willeke in, die woonde in een plaats vlak bij Rotterdam , maar beiden zagen we dat als een tijdelijke plek. Het leek wel of ik toen pas werkelijk ging nadenken over de plaats waar ik me zou willen settelen. Onbewust was het wachten misschien op de juiste partner.' Texel was niet direct een optie. Dat kwam pas ter sprake na een bezoek aan Oosterend Present in 2008. Joke: `Willeke kende Texel alleen maar van de bezoekjes die wij aan mijn familie brachten, maar ze was dol op het eiland. Toen hebben we serieus de mogelijkheid besproken om op het eiland te gaan wonen. We realiseerden ons dat we een nieuw leven zouden moeten opbouwen en dat is makkelijker als je jonger bent.' Willeke vult aan: `Bovendien zag ik hoe Joke reageerde als we op Texel waren. Zodra ze de zilte lucht rook, veranderde er iets in haar. Ze straalde en haar ogen glommen. Het eiland was haar dierbaarder dan ze zichzelf realiseerde. Dus waarom zouden we langer in die stinkstad blijven wonen?' Een geslaagde proef in de meivakantie van 2009 gaf de doorslag. `Via Ko Mechielse, de koster van de kerk in Oosterend, kreeg ik een tip over een baan bij De Nieuwe Skuul. Dat sloot prima aan bij mijn opleiding, interesse en werkervaring', vertelt Joke, die na drie jaar HBO-V maatschappelijk werk studeerde en lange tijd werkte in een kliniek voor drugsverslaafden en een sociaal pension voor alcoholverslaafden. Ze werd in eerste instantie afgewezen. `Er was eerst een andere kandidaat uitgekozen. Maar toen die zich terugtrok, werd ik weken later alsnog gebeld.' Na een dag proefdraaien werd ze in november 2009 aangenomen bij `De Skuul', zoals de opvang, die ooit door Texelaars in samenwerking met de Jellinek is opgericht, op het eiland in de volksmond heet. Gouden tip Het stel vestigde zich in Oosterend. Bij de zoektocht naar een geschikte woning passeerden talloze opties de revue. `Eerst mocht het overal zijn, behalve bij Oosterend. En toch was dat uiteindelijk de enige plek waar we wilden wonen. Hoe vreemd dat voor buitenstaanders misschien ook klinkt: Oosterend voelt als een warm bad. De streng gereformeerde kerk uit mijn jeugd heb ik de rug toegekeerd, maar het geloof speelt nog steeds een belangrijke rol in mijn leven. Daarom wil ik toch graag in dat dorp wonen. Ik heb nooit angst gehad dat ik hier niet meer geaccepteerd zou worden vanwege mijn geaardheid. Ik ben wie ik ben. En ik ga me niet anders voordoen', aldus Joke. Het huis aan Nieuweschild, waar Ko Mechielse hen op wees, bleek de gouden tip. `Het was liefde op het eerste gezicht. Dit oude huisje aan de dijk, waar je in de slaapkamer het ruisen van de zee hoort, is voor ons de ideale plek.' Meerwaarde Eind 2010 werd de verbouwing van hun woning afgerond. Joke en Willeke zijn intens gelukkig op Texel. `Ik vertrok in 1986 in een autootje met een fiets erin Foto's: Zilte Zaken gepropt en kwam terug in 2009 met een vrachtwagen en een vrouw! Ik voel me hier op mijn plek. Er is meer rust gekomen. Het leven is hier overzichtelijk en ik kan me focussen op zaken die ik belangrijk vind.' Een van die dingen is de mogelijkheid die het vakantiehuisje achter hun woning biedt voor de opvang van mensen met psychosociale problemen. `Dat is iets waar ik al langere tijd van droomde: mensen een plekje kunnen bieden om tot rust te komen, na een burnout, in een rouwproces of een moeilijke coming out. Daarin hebben Willeke en ik elkaar ook helemaal gevonden. Beiden streven we dat doel na. Inmiddels hebben we de eerste mensen al in ons huisje gehad. Die konden hier bijkomen van een `Ik voel me hier op mijn plek. Er is meer rust gekomen.' moeilijke periode. Het is fantastisch dat we dat kunnen doen.' Spijt van haar 23 jaar afwezigheid heeft Joke niet. `Beslist niet. Het is goed geweest om weg te zijn. Ik ben blij dat ik van het bruisende stadsleven heb kunnen genieten, maar zoals het nu voelt, hoop ik hier oud te worden.' Joke met op de achtergrond Oosterend. 35 Pagina 34

Pagina 36

Heeft u een flyer, bladerbrochure of enieuwsbrieven? Gebruik Online Touch: onderwijscatalogus digitaal bladerbaar publiceren.

Voorjaar 2011 Lees publicatie 1Home